Dag 8 Geiranger-Kristiansund

Nou de helft zit er alweer op, wat gaat dat toch ongelooflijk snel. Vanochtend zaten we weer vroeg aan het ontbijt, want we wilde eigenlijk wel vroeg weg zijn zodat we op de rest van de weg naar beneden geen last hadden van bussen, campers en andere vehikels.
Maar eigenlijk namen we met pijn in ons hart afscheid van ons hotel in Geiranger en dan vooral van dat geweldige uitzicht. Maar ja de Trollenweg wachtte en dus gingen we toch maar weer op pad. Maar eerst wat toeren uithalen om de motor weer op de weg te krijgen, deze stond nl tegen de berg op gestald en die was zo steil dat het 2 verdiepingen in beslag nam van ons hotel en die was niet eens groot. Maar gelukkig waren er een paar Duitse motorrijders die even een handje wilde helpen en zo was dat probleem ook weer opgelost en konden wij veilig op weg. Maar het weer werkte vandaag niet echt mee, het was behoorlijk bewolkt en af en toe regende het een beetje dus wij blij dat we vroeg weg konden, want wat we gisteren op deze weg hebben  gezien, al die capriolen die de bussen soms moesten uitvoeren, daar zaten wij nu niet echt op te wachten. Wij kwamen dan ook zonder kleerscheuren beneden aan in Geiranger, maar toen begon het eigenlijk pas echt, na een paar kilometer moesten we de berg weer op en dat ging nu over zo'n 11 haarspeldbochten, die nog eens vrij steil en krap waren, hier werden we soms wel even opgehouden door een verdwaalde camper en kon het balanceren weer beginnen.
Nadat we ook deze klim beslecht hadden reden we zonder problemen naar onze eerste fjord overtocht en we hadden geluk het was niet alleen droog, maar we hoefde ook niet zo lang te wachten. Na een rustige overtocht, dat was voor iemand van ons reisgezelschap wel echt heel lekker, begonnen we met onze reis naar de Trollenweg. Wij begonnen onze klim aan de lange kant, dus nog geen haarspeldbochten, maar lange stukken weg met mooie bochten waarmee we naar ruim 1600 meter klommen. Het enige nadeel was dat we begonnen met regen wat gelijkelijk overging in sneeuw, ja sneeuw en wij waren toch aan net genieten van een zomervakantie op de motor, dan wil je toch niet dat het gaat sneeuwen, nou jammer dan dat deed het dus wel. Onder weg kwamen we ook wat meer motor rijders tegen, dus we waren niet meer zo alleen op de wereld het enige was dat die ons alleen maar tegemoet kwamen en onze kant was rustig, was dat een voorbode?
Aangekomen op de 1600 meter was het uitzichtpunt, daar zijn we aan voorbij gegaan, 1 het stond vol met, ja hoor daar zou je ze weer hebben CAMPERS en 2 het sneeuwde en het was best een beetje fris, nl 1 graad ehhh zomervakantie.
Na het uitzicht punt begon waar de Trollenweg bekend om staat, en dat zijn niet de Trollen, misschien is dat Noors voor Campers, maar vanwege de mooie zeer krappe, zeer steile, haarspeldbochten, en die heeft de weg genoeg voeg daarbij de breedte van deze weg en doe daar nog wat betonnen muurtjes bij en dan heb je een weg waar je alleen wilt rijden, zonder tegenliggers. Nou dat geluk hadden we en ik ken iemand die daar heel blij om was, echt een "once in à lifetime experience". Onderweg naar beneden kwamen we ook langs een behoorlijk mooie waterval, die onder een bruggetje doorliep. Mijn cameravrouw heeft, met gevaar voor eigen leven alles gefilmd, nu maar hopen dat het er goed opstaat want ze had haar ogen dicht.
Eenmaal beneden aangekomen zijn we gestopt en hebben we alles nog eens de revue laten passeren en mijn cameravrouw kon weer een beetje bijkomen. Daarbeneden zagen we ook dat we er goed aan hadden gedaan om het uitzichtpunt over te slaan en meteen door te gaan, want toen wij de weg bekeken kwamen de bussen en Campers het de andere weggebruikers weer lastig maken, op een gegeven moment waren er zelfs twee bussen die op een steil stuk een surplace uitvoerde, de een wilde omhoog, terwijl de andere naar beneden wilde, je zou er maar als motorrijder achter hebben gezeten.
Na een warme versnapering gingen we weer op pad, op naar onze 2e overtocht van deze dag, we hadden nu de bergen de bergen gelaten en ik kan er eentje aanwijzen die dat helemaal niet zo erg meer vind. Na de 2e overtocht wachtte ons nog 2 behoorlijke bruggen, is dat een voorbode voor de Atlantische weg, en een hele lange tunnel die nu eens niet onder een berg liep maar onder een deel van de Noorse zee. Na deze tunnel kwamen we aan in Kristiansund en wat een plaats is dat, ons hotel ligt op een soort eiland en meteen aan het water, dus ook hier is het weer genieten van het uitzicht, wel achter glas want de wind die over zee komt is toch wel iets aan de frisse kant.