Dag 14 Haugesund-Flekkefjord

We hebben een opmerking van een van onze trouwe abonnees m.b.t. de verlate uitgifte van gisteren, ter harte genomen en dus nu weer een vervroegde uitgave, we willen onze lezers altijd ter harte zijn.
De dag begon zoals eigenlijk altijd, redelijke nacht, even klem staan in de douche en daarna een goed ontbijt met lekkere koffie. Dat moet nog maar eens gezegd worden, koffie zetten kunnen die Noren.
Maar tot de orde van de dag, en die begon vandaag met een zonnetje, bij het ontbijt dan, maar toen we gingen rijden was het weer helemaal dicht getrokken en weer redelijk fris, maar het was droog.
Deze trip begon saai, door stedelijk gebied met veel verkeer en wij hadden zoiets van, jammer. Ook de omgeving was niet echt bijzonder en dat bleef eigenlijk zo tot aan onze eerste en meteen ook laatste oversteek hier in Noorwegen.
Ook op deze oversteek was het weer ouderwets druk, maar wat wil je, het vormt een verbinding in de E39, een drukke weg waar ook Bergen en Stavanger aan liggen. De overtocht was weer lekker rustig en na 25 minuten mochten we met z'n allen weer van boord en ook dat was weer een feest op zich.
Het enige minpuntje was, je bleef in een soort file rijden, zeker tot aan Stavanger en dat was niet zo vermakelijk, dus wij hadden zoiets van "Is dit alles, is dit alles wat er is", mmm, misschien moet iemand dat eens in een liedje verwerken.
Maar het mooie en ongelooflijke zat ook vandaag weer in het 2e en laatste gedeelte van deze rit.
Want eenmaal van de E39 af, en dus ook uit de drukte, kwamen we op de 44, man wat een weg. Deze weg had alles in zich wat wij de afgelopen dagen al gehad hadden, nl nauwe bochtige stukken, zodanig dat m'n fotografe voortdurend met haar benen mijn heupen aan het afknijpen was, tot een mooi stuk langs de rotsige kust, om uiteindelijk over te gaan in een hele mooie klim over een weg die breed genoeg was voor een auto.
Ook hier hadden we te maken met hele nauwe en steile stukken, dus was m'n fotografe net bijgekomen hier kreeg ze het weer voor der kiezen, maar mensen het was het meer dan waard. Wat een omgeving die diepe, dat ruige gewoon alles. Dus als iemand ooit van Flekkefjord richting het noorden wil, of v.v. Neem dan de 44, je krijgt er geen spijt van.
Oh ja, eenmaal op de 44, begon de zon ook weer te schijnen en die hebben we nu ook nog steeds hier bij ons hotel, op het terras aan het water, wat wil je nog meer, ehhhhhh
Ja ik kan wel 1 ding verzinnen, een lekkere goud gele rakker, maar nog even en dan kan het weer zonder leeg te lopen.