Dag 15 - 297 km Dublin - Crickhowell

Vandaag was een zware, vermoeiende, chaotische, frustrerende dag, maar daarover straks meer.

Gisteren hebben we de motor de motor gelaten en zijn we met het OV richting Dublin centrum gegaan. Dat ging buiten gewoon voortreffelijk, want de tramhalte was meteen bij het hotel en zo’n 40 a 45 min later was je op Abbey street. 

Daar zijn we uitgestapt en zijn de binnenstad ingegaan. Nu waren we het er samen over eens dat Dublin niet echt veel te bieden heeft. We zijn hoofdzakelijk in het districht Temple Bar gebleven, dat omdat hier het echt gezellig was, maar ook heel toeristich.

Als eerste stond de bekende Trinity universiteit op het programma. Deze is bekend om zijn bibliotheek en het Book of Kells. 

Wat de bibliotheek betreft, die is indrukwekkend en het ruikt echt naar oude boeken. Deze boeken zijn niet op schrijver, niet op titel, niet op jaar geordend maar op grote en gewicht. En dat hebben ze wel doordacht gedaan, zo lijkt het  visueel nog groter.

Daarna hebben we ook nog over het universiteit terrein gelopen en genoten van de verhalen en gebouwen. Want het was eerst een klooster en Elizabeth I heeft er in 1592 een universiteit van gemaakt, waar nu zo’n kleine 17.000 studenten les krijgen.

Wat ook bijzonder is, is dat je bij de diploma uitreiking niet op naam naar voren wordt geroepen maar op behaald cijfer, dus de hoogste eerst en de laagste als laatste. En in die volgorde gaan ze dan ook het terrein over van het ene gebouw naar het andere.

Wat het Book of Kells betreft, daar mochten we geen foto’s van maken, maar het boek stamt uit 800 en is eigenlijk een bijbel. Maar eentje die geschreven is in Latijn met keltische woorden en dus bijna niet te lezen is, maar wel volstaat met mooie plaatjes. Eigenlijk het eerste stripboek dus.

Tuurlijk hebben we een bezoek gebracht aan de bekende bar de Temple Bar.

Dit is 1 van de zaken die eigendom zijn van de bekenste band van Ierland en hier hebben we heerlijk gelunched en wat gedronken. Daarna nog wat door de wijk gelopen om toch nog wat aan cultuur op te doen.

Maar nu over vandaag, vandaag was de eerste dag dat we beide zoiets hadden van “ Ben er klaar mee”.

Het begon vanochtend al heel vroeg, want we moesten vroeg inchecken en het wegennet is iets anders dan bij ons. Dus wij een meeneem ontbijt geregeld en wij om 06:45 op de motor. Het begin ging goed tot we bij de ringweg kwamen, wat was het al druk en dus opletten gelukkig deed de nav zijn werk. Ahumm bij een belangrijke splitsing hield hij er weer mee op en gelukkig gelukkig hadden we op die rotonde de juiste afslag genomen, dat was dus een pfff momentje. Gelukkig kwam er snel weer leven in de nav en kwamen we veilig bij de haven.

Man wat was het daar chaotisch en druk, dus wij als Nederlanders die we zijn, langs de file en op het allerlaatste moment ons ergens tussengevoegd voor de incheck kantoortjes. Na geduldig in het rijtje gestaan te hebben mochten we door en bijna meteen aan boord. Motor vastgezet en wij naar boven. 

Mijn reisleidster had iets gelezen over de mogelijkheid om je ticket op te waarderen naar Hygge lounge. Dus wij naar de klanten service aan boord en wij dat geregeld.

En het was de 2 x 10 pond meer dan waard, rust, relax stoelen, mooi uitzicht en afgesloten van de rest van het schip.

Dus wij daar ons ontbijt genuttigd, genoten van het uitzicht, zowel met open ogen als dichte.

Na een tocht van ruim 3 uur kwamen we aan in Holyhead en begon de chaos weer, nu bij het verlaten van het schip, alles tegelijk en dan ook nog weer samenvoegen en ook weer rotondes. Oh ja en dan vergeet ik nog iets, we kwamen in de volle zon met ongeveer 30 graadjes, dus zweten.

We hebben eerst de snelweg gereden tot aan Caernafon, een bekende plaats voor sommige van ons. Daar van de snelweg af en gingen we verder over soms hele mooie, soms slechte en heel vaak smalle wegen door Snowdonia National Park met z’n mooie heuvels. 

Uiteindelijk kwamen we zo rond 16:45 aan bij ons hotel voor vandaag. En dus waren wij het er overeens dat de rit van vandaag korter had gemogen.

Oh de frustratie, de nav heeft het vandaag 3 keer begeven, en als klap op de vuurpijl, de helmen gaan niet meer uit en hebben onderling ook geen verbinding meer. Grrrrr

Maar het hotel waar we nu zitten maakt alles weer goed.

Het doet denken aan de Blackboy Inn, ook hier allemaal trappetjes en doorgangetjes.

Ben benieuwd wat morgen ons weer brengt.