Dag 5 - 161km Kinsale - Bantry

Na weer een heel goed ontbijt, dan kunnen ze hier wel, begonnen we vanochtend bij een mooi zonnetje aan onze route naar Bantry. Het was al snel zo warm dat de fleece vesten uitgingen en ik zelfs mijn jas in doorwaai stand moest zetten.

Ook nu kregen we weer een verscheidenheid aan wegen voorgeschoteld, van smal, tot heel bochtig en dan geen enkel recht stukje erin, tot heel slecht met gaten of gerepareerd en dan kilo’s los grind erop. Maar dat was voor de beemer geen probleem.

Al na 52km kwamen we bij onze 1e bezienswaardigheid, nl de Drombeg stone Circle of te wel “The Druid’s Altar”. 

Deze magische oude stenen cirkel werden vroeger gebruikt voor rituelen en ceremonies. Er liggen hier ook nog resten van een stenen hut uit de prehistorie.

Nadat we dit stukje historie tot ons genomen hadden, zijn we weer verder gegaan met het volgen van de route. Ook nu was er weer niet veel rechte stukjes te bekennen en waren we al begonnen met het rijden van “the Wild Atlantic Way”. Een route langs de kust van Ierland die zo’n 2500km lang is en die wij ook gaan volgen.

De route bracht ons over een smalle brug, die in het verleden dienst deed als spoorbrug 

Daarna vervolgde wij onze route  naar een andere bijzondere brug, nl die bij Mizenhead. Onderweg konden we weer genieten van mooie kustlijnen en vergezichten .

Na deze mooie rit kwamen we aan bij Mizen bridge. Die overtrof onze stoutste verwachtingen. We moesten wel even een stukje voor lopen, maar dat was het meer dan waard. Al had Anita haar bedenkingen, gezien de grote hoogte. Maar met misschien wat zweet in der handen heeft ze toch mooie plaatjes geschoten. Zelfs van een zeehondje, die diep beneden ons, lekker in het water lag. Deze brug verbind een klif, waar een oud seinstation opstaat, met de rest van het land. Eenmaal over de brug kon je nog verder omhoog op die klif en had je een fantastisch uitzicht.

We hebben hier dan ook iets meer tijd doorgebracht dan de bedoeling was en dat had als consequentie dat we de ring of Beara aan ons voorbij lieten gaan. En dat we bij het hotel aangekomen de motor de motor lieten en wij onze kamer opzochten om daarna onder genot van een verdiend drankje alles nogmaals de revue te laten passeren.

Wat het hotel betreft, qua gezelligheid haalt het het niet bij de vorige, maar het uitzicht vanuit onze kamer is top.

Dus wij gaan nog even lekker napraten op ons balkonnetje.

Tot morgen.