Dag 12 - 267km Letterkenny - Newtonabby

Vandaag begon het niet zoals men voorspeld had, het weer dan. Want het zou droog zijn en bewolkt. Nu dat laatste klopte als een bus het was een hele lage bewolking wat inhield dat we toch een beetje nat werden. Maar dat was alleen het eerste deel van de route en daar was toch niet veel aan, het mooie gedeelte begon toen we Ierland verlieten en Noord Ierland binnen gingen. Want toen gingen we verder op de Causeway Coastel route, deze hebben we vandaag voor de rest van de dag gevolgd en wat voor een weg is dat, geweldig.

Je rijdt echt meteen aan de kust, geen stukje recht en geen stukje vlak. Dus echt prachtig en dan de uitzichten die je regelmatig voorgeschoteld krijgt, adem benemend.

Deze route voert je eerst naar Dunluce Castle,

een 14e eeuws kasteel gelegen op een hoge zeerots. Niet zo betrouwbare omgeving, want een paar eeuwen stortte zelfs de gehele keuken in de zee.

Na dit stukje historie kwamen we al heel snel bij de volgende, want vrij snel na het kasteel kwamen we aan bij iets,  wat vandaag de dag nog steeds in gebruik is, nl de Bushmills distillery.

Dit is de oudste distilleerderij van de wereld, de vergunning stamt uit 1600, maar de distilleerderij is waarschijnlijk nog veel ouder.

Maar dit was voor vandaag nog niet oud genoeg, want na een hele mooie tocht langs de kust.

Gingen we zo’n 60 miljoen jaar terug in de tijd, want we kwamen aan bij de Giants Cause Way.

Dit zijn zo’n 40.000 basalt zuilen die gevormd werden door vulkaanuitbarstingen. Maar de lokale bevolking, of tenminste een deel van hen, gelooft dat er echte magie is te ontdekken en dat er mythische figuren uitgehouwen zijn in de rotsen en de woeste zee.

Na dat we hier even een poosje vertoefd hadden moesten we dit prachtige deel toch echt weer achter ons laten, je kunt hier echt een dag doorbrengen zoveel is er te zien.

Maar wij moesten verder en na weer een mooie verbindingstocht

Kwamen we uiteindelijk uit bij de bekende touwbrug de Garrick-a-Rede, dus wij goede moed de motor op z’n bok en toen kwamen we er achter dat we eerst nog eens 45 minuten moesten gaan lopen voordat we bij de brug aankwamen, dan nog hordes toeristen van de brug moest verjagen om over de touw brug naar de overkant te kunnen. Daar de volgende horde toeristen van de klif te moeten werpen om te kunnen genieten van het uitzicht. Om daarna de nieuwe horde toeristen, die weer bezit hadden genomen van de brug, weer te verjagen om daarna weer 45 minuten terug te moeten lopen naar de motor. Dus dat hebben wij voor gezien gehouden.

Maar dit is die brug dan.

Wij weer de motor gepakt en de Antrim Glens Coast Way en de Torr Head Scienic route op gedraaid. Deze slingeren langs de kust met af en toe behoorlijk venijnige haarspeld bochten, heel krap, smal en stijl. Maar wel prachtig om te rijden (ik ga proberen om ook een filmpje neer te zetten)

Bijna op de plaats van bestemming namen we afscheid van de mooie kust weg en gingen we een stukje het binnenland in, maar dat was ook geen straf.

Nu hebben we ons buikje rond, ik ben dit verhaaltje aan het tikken en mijn reisleidster is zich aan het inlezen wat we allemaal in Dublin kunnen gaan doen. Maar dat is voor overmorgen.

Morgen rest ons alweer de laatste etappe van ons rondje Ierland, jammer.

ps, het lukt me niet om een film van vandaag te plaatsen, dit vanwege hele slechte internet verbinding, misschien morgen in Dublin. Dus voor nu moeten jullie het nog doen met de 5 die er nu al staan.